به نقل از «ایسنا»

انتظار دارم در جایگاهی متناسب با تخصصم باشم

تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۳۵۳۰۶

ایسنا/اصفهان یک پژوهشگر شیمی کشور گفت: با توجه به اینکه ۱۵ سال تمرکز و دقتم را روی تحقیقات شیمی گذاشتم و در محیط‌های علمی بودم، توقع دارم در کشور خود بتوانم در جایگاهی متناسب با تخصص و تجربه‌ام قرار بگیرم.  

فاطمه یعقوبی، پژوهشگر دانشگاه اصفهان، به‌تازگی سومین طرح پسادکتری خود را با عنوان «تثبیت داروهای ضد سرطان دوکسوروبیسین و پمتریکس و عامل هدفمندکنندۀ گلوتامین در سطح طلا: تهیه، توصیف فیزیک و شیمیایی، و بررسی اندرکنش نانوساختارهای حاصل با سلول‌های سرطانی» و با موفقیت به پایان رسانده  است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او در گفت‌وگو با ایسنا به این پژوهش خود نظر کرد و کمی از رنج‌های‌ مسیر تحقیق و پژوهش گفت. این محقق کشورمان پس از ۱۵ سال پژوهش قصد دارد مسیری نو را برای خود تعریف کند که هیچ ارتباطی با تحصیل، تخصص و تجربه‌اش در این سالیان ندارد.

تخصص اصلی؛ داروهای ضدسرطان و تحویل دارو (Drug Delivery)

یعقوبی، دانش‌آموخته پسادکتری از دانشگاه اصفهان، در گفت‌وگو با ایسنا، خود را اینگونه معرفی کرد: من متولد ۱۳۶۱ شمسی و زاده روستای «خسروشیرین» در آباده استان فارس هستم و اکنون در اصفهان زندگی می‌کنم.

او سپس درباره تحصیلات دانشگاهی خود گفت: کارشناسی خود را در سال ۱۳۸۳ از دانشگاه شیراز و در رشته شیمی محض با معدل ۱۶/۷۹ گرفتم. پس از آن، بلافاصله در دانشگاه اصفهان قبول شدم و در سال ۱۳۸۵ با معدل ۱۷/۵۷ مدرک کارشناسی‌ارشد خود را اخذ کردم. عنوان رساله ارشدم «بررسی برهمکنش تک‌لایه‌های خودسامان ۵ ـ آمینو ـ ۲ ـ مرکاپتوبنزایمیدازول با برخی یون‌های فلزات سنگین» بود.  

او ادامه داد: سال ۱۳۹۰ نیز دکترای خود را در دانشگاه اصفهان آغاز کردم و در سال ۱۳۹۵ با معدل ۱۷/۳۸ به پایان رساندم. در این مقطع، پایان‌نامه‌ام را با عنوان «تهیه نانو ساختارهای مولکولی فولیک اسیددفری‌اکسامین در سطح الکترود طلا و مطالعه اندرکنش آن‌ها با یون گالیم (III): کاربرد برای گرفتن سلول‌های سرطانی» و تحت راهنمایی استاد گران‌قدر جناب آقای دکتر رضا کریمی شرودانی گذراندم.

این محقق خاطرنشان کرد: از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲ نیز ۳ دوره پسادکتری را پشت‌ سر گذاشتم. اولین دوره پسادکتری خود را با حمایت «فدراسیون سرآمدان علمی ایران» سپری کردم. دلیل حمایت این فدراسیون، چاپ یکی از مقالات دوره دکترایم در مجلۀ معتبر The journal of physical chemistry c از انتشارات American Chemical Society بود. در واقع، گرنت یک‌ساله به من داده شد. در این دوره پسادکتری بر روی تهیه نانوذرات طلای هدفمند اصلاح‌شده به عنوان عامل ترانوستیک و به‌منظور استفاده در Drug Delivery یا دارورسانی کار می‌کردم. این تحقیق بر روی موش‌ها نیز آزمایش شد.

این شیمی‌دان درباره دومین پسادکتری خود نیز تشریح کرد: در دوره دوم پسادکتری، حامی من دانشگاه اصفهان بود. گرفتن گرنت این پسادکتری نیز شرایط خاص خودش را داشت. مقالات و معدلی را که مدنظرشان بود، داشتم. در این مقطع نیز بار دیگر بر روی داروها کار کردم که علاقه اولم در شیمی است.

وی با تاکید بر اینکه از دوره دکتری تمرکز تحقیقاتی خود را بر روی داروها قرار داده است، تصریح کرد: به‌طورکلی، موضوع پژوهشی من از دوره دکترا داروها و مخصوصاً داروهای ضدسرطان بوده است. می‌شود گفت حوزه اصلی کارم بر روی «تحویل دارو» قرار داشت. اگر در خصوص تحویل دارو یا Drug Delivery بخواهم توضیح بدهم، باید بگویم که در دنیای علم، محققان در تلاش هستند سامانه‌های دارویی را به‌گونه‌ای طراحی کنند و بسازند که وقتی وارد بدن می‌شوند، مستقیم به سمت بافت هدف بروند. این مسئله سبب می‌شود که به بافت‌های سالم آسیب نرسد و عوارض جانبی داروها کاهش پیدا کند.  

این محقق افزود: بحث تحویل دارو، مخصوصاً در داروهای سرطانی اهمیت دارد. سرطان، یعنی رشد بی‌رویه سلول‌ها و دارو باید طوری عمل کند که سلول‌ها از بین بروند. بنابراین، بسیار مهم است که دارو دقیقاً به همان بافتی برسد که قرار بوده عمل کند و در نتیجه  بافت‌های سالم در امان باشند.  

یعقوبی توضیح داد: بحث تحویل دارو به‌صورت هدفمند، یک موضوع ارزشمند و جدید در علم پزشکی و دارورسانی است. همان‌طور که می‌دانیم هنگامی که یک داروی سرطان تاییدیه و مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا را دریافت کند می‌تواند توسط پزشکان برای معالجه بیماران تجویز شود. در واقع، داروهای ضد سرطانی که در سامانه هدفمند شده باشند، فعلا استفاده روتین ندارند. تا جایی که اطلاع دارم، یکی‌ دو مورد تحقیق با موضوع تحویل دارو، در مرحله پیش‌کلینیکی قرار گرفته‌اند.  

سومین پسادکتری و مسئله تحویل دارو

این دانش‌آموخته دانشگاه اصفهان سپس به سراغ سومین پسادکترای خود رفت که به‌تازگی با موفقیت پشت‌سر گذاشته است. او در این باره این‌گونه یادآور شد: موضوع سومین پسادکترای من نیز همسو با تحصیلاتم در مقطع دکتری و سپس دو پسادکترای نخستم بود. من از صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران برای مطالعات سومین پسادکترای خود یک سال گرنت تحقیقاتی گرفتم. اما مطالعاتم برای چاپ مقاله بیش از یک سال طول کشید. به‌طورکلی، مطالعه من در این مقطع، یعنی سومین پسادکتری، از سال ۱۳۹۹ شروع شد و اخیرا به پایان رسیده است.  

این متخصص علم شیمی درباره روند تحقیق در پسادکتری سوم خود، اظهار کرد: حمایت مالی از هر دوره پسادکتری فقط یک سال است، اما باید در نظر داشت که مسیر پژوهش پرپیچ‌ و خم است و گاهی پیش‌بینی‌شدنی نیست. مدت مطالعات من در سومین دوره پسادکتری بیش از یک سال طول کشید و دشواری کم نداشت. چاپ مقاله یکی از آن سختی‌ها بود؛ مثلا برای چاپ یکی از مقالات مجبور شدم در حدود ۲۰۰ سؤال داوران مختلف را پاسخ بدهم.  

وی درباره علت انتخاب موضوع در سومین پسادکترای خود گفت: دارویی به اسم دوکسوروبیسین وجود دارد که ضد سرطان است. عارضه اصلی این دارو مشکلات قلبی محسوب می‌شود. وقتی این دارو را به بیمار می‌دهند، یک مکمل گلوتامین هم تجویز می‌کنند. مکمل، عوارض دارو را از بین می‌برد. من که در زمینه داروهای هدفمند کار می‌کردم، می‌دانستم که گلوتامین یک عامل هدفمند کننده است. دلیلش هم آن است که روی سطح سلول‌های سرطانی، گیرنده‌های گلوتامین وجود دارد. بنابراین، سامانه اگر طوری طراحی شود که گلوتامین و دوکسوروبیسین کنار یکدیگر باشند، چون گلوتامین تمایل دارد که به سلول‌های سرطانی بچسبد، با خود دارو را هم وارد سلول می‌کند. از طرفی، به‌دلیل حضور مکمل گلوتامین، عوارض جانبی دوکسوروبیسین بر روی بافت‌های سالم کمتر می‌شود. من این آزمایش را روی سطح طلا انجام دادم.  

یعقوبی کارش را در ادامه این‌گونه وصف کرد: تثبیت مولکول‌ها و بیومولکول‌ها در سطح، امکان طراحی و ساخت سامانه‌های جدید شیمیایی و بیوشیمیایی، و کنترل و مدیریت خواص و رفتار آن‌ها جهت کاربردهای تخصصی و هدفمند را فراهم می‌کند. از جملۀ این کاربردهای تخصصی می‌توان به طراحی و ساخت سامانه‌های جدید و پیشرفته در تکنولوژی هدفمند شده انتقال داروها، به‌خصوص داروهای ضد سرطان، اشاره کرد. به‌علاوه، از دیدگاه شیمی سطح و مطالعات بنیادی، وقتی مولکول‌ها در سطح تثبیت می‌شوند، رفتار آن‌ها ساده‌تر و دنبال‌کردن واکنش بین مولکول‌های مختلف آسان‌تر خواهد شد. این موضوع مخصوصاً برای مطالعه هم‌زمان داروها در کنار عوامل هدفمند کننده، بسیار مفید است.

کار پژوهشی به آرامش و امکانات کافی نیاز دارد

او درباره فعالیت‌های دانشگاهی خود خاطرنشان کرد: در حوزه تدریس، بین سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ در چندین دانشگاه کشور و در جایگاه استادِ حق‌التدریس مشغول به کار بودم. دانشگاه‌های پیام نور و آزاد در شهرستان آباده دو مورد از آن دانشگاه‌ها به شمار می‌آیند.  

وی سپس با ابراز تاسف بیان کرد: متاسفانه در حال حاضر، هیچ کجا در جایگاه مدرس یا پژوهشگر استخدام نیستم و درآمدی از این طریق کسب نمی‌کنم. البته دو سال پیش خودم یک شرکت ثبت کردم و چند پروژه صنعتی هم انجام دادم، اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که با هیچ‌کدام از این‌ها نمی‌توان زندگی را گذراند. بنابراین، سال گذشته در آزمون استخدامی آموزش‌وپرورش شرکت کردم و از سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۵۰۵ قرار است در مقطع ابتدایی و در ناحیه  ۳ اصفهان تدریس کنم.

او در پاسخ به این پرسش که اگر دانشگاه یا پژوهشگاهی از شما دعوت کند تا در تخصص اصلی خود مشغول به کار شوید، حاضر به همکاری هستید یا خیر، گفت: من فکر نمی‌کنم دیگر به دانشگاه برگردم یا کار پژوهشی انجام بدهم. در این سال‌ها، به این نتیجه رسیدم کار پژوهشی در صورتی خوب است که برای پژوهشگر موقعیت شغلی مشخص و ثابتی وجود داشته باشد. اگر قرار باشد در جایگاه پژوهشگر درگیر دشواری‌های تحقیق باشم، اما ثبات و امنیت شغلی نداشته باشم و درآمدم ناچیز باشد، حاضر به این کار نیستم.

این فارغ‌التحصیل دانشگاه اصفهان که دستاوردهای مهمی در شیمی و دارو دارد، تأکید کرد: اگر فرد در یک موقعیت مناسب برای تدریس و پژوهش قرار داشته باشد، با آسودگی خاطر دست به پژوهش می‌زند. کار پژوهشی به آرامش و امکانات کافی نیاز دارد.  

این محقق و پژوهشگر شیمی کشورمان صحبت‌هایش را چنین به پایان رساند: من بیشتر عمرم را برای پژوهش وقت گذاشتم و به هیچ فعالیت جنبی و حاشیه‌ای دیگری وارد نشدم، در واقع نزدیک به ۱۵ سال تمرکز و دقتم را روی تحقیقات شیمی گذاشتم و در محیط‌های علمی بودم. بنابراین، انتظارات بیشتری دارم. توقع دارم، در کشور خودم بتوانم در جایگاهی متناسب با تخصص و تجربه‌ام قرار بگیرم. آموزش‌وپرورش را دوست دارم و اگر نداشتم اصلاً به دنبالش نمی‌رفتم، اما مسئله این است که من در جایگاه دیگری می‌توانم مفیدتر باشم.  

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی استانی علمی دانشگاهی علمي نانوفناوری دانشگاه اصفهان استانی اجتماعی انتخابات ۱۴۰۲ استانی سیاسی استانی شهرستانها سلول های سرطانی دانشگاه اصفهان دوره پسادکتری داروهای ضد تحویل دارو کار پژوهشی ضد سرطان سلول ها بر روی یک سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۳۵۳۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علی ربیعی: حدود 5 میلیون نفر در دانشگاه‌ها در حال تحصیل هستند/ رابطه معناداری بین رشته‌های تحصیلی و فرصت‌های شغلی موجود وجود ندارد/ بخش اعظمی از جمعیت فعال تحصیل کرده، دچار نوعی فاصله بین وضع موجود و انتظار از زندگی شده‌اند

به گزارش جماران؛ علی ربیعی وزیر اسبق کار در یادداشتی با عنوان « چشم‌انداز کار و کارگری » در کانال تلگرامی خود نوشت:

روز کارگر فرصت مناسبی است  تا در این بازه زمانی، مروری بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی کارگران و تغییرات بازار کار داشته باشیم. بررسی وضعیت کارگران موضوعی پیچیده و چند بعدی است و  بدون بررسی بازار کار، سیاست‌های بازار کار، تغییرات کمی و کیفی جمعیتی، نظام آموزش عمومی، نظام آموزش مهارتی و در عین حال توجه به مباحث فرهنگی، اجتماعی و در نهایت متغیرهای کلان اقتصادی تقریبا ناممکن است.  

در این یادداشت بر آن هستم تا ضمن مروری بر آمار و ارقام، به تحلیل وضعیت کارگران بپردازم:

یکی از مهم‌ترین مسائلی که جامعه کار و کارگر را در تمام دنیا و همچنین در ایران تحت‌الشعاع قرار داده و می‌دهد، گذار به دنیای کار در فضای فناوری اطلاعات است. 

بی‌تردید، آینده کار از مباحث بسیار چالش برانگیز در عصر حاضر به شمار می‌رود. پیشرفت تکنولوژی و انقلاب دیجیتال به ویژه در دنیای پساکرونا، سبب شده تا در دنیای کار نیز تغییرات شگرفی بروز کند. بر اساس گزارش جهانی آینده کار در سال ۲۰۲۳، پیش‌بینی می‌شود که در پنج سال آینده ۸۵ میلیون شغل از بین رفته و ۶۲ میلیون شغل جدید ایجاد شود. این تغییرات چشمگیر در بازار کار به معنای نیاز به مهارت‌های جدید است که بیشتر متکی به خلاقیت، نوآوری، تفکر ایده‌پردازانه و .... است.  

در چنین فضایی که علاوه بر دنیا، بر بازار کار ایران نیز سایه افکنده، با تغییر و تحولاتی در بازار کار مواجه هستیم که مستلزم توجه ویژه به سیاست‌گذاری در این فضا است. 

۱- یکی از تغییرات بسیار مهم در بازار کار ایران، جمعیت فعال  تحصیل کرده دانشگاهی کشور است‌. در حال حاضر حدود ۵ میلیون نفر در دانشگاه‌ها در حال تحصیل هستند که اصولا رابطه معناداری بین رشته های تحصیلی و فرصت های شغلی موجود وجود ندارد،  به خصوص در رشته های علوم انسانی که دانش‌آموختگان مهارت خاصی نیز کسب نمی‌کنند.  از منظر جامعه‌شناسی بخش اعظمی از جمعیت فعال تحصیل کرده، دچار نوعی فاصله بین وضع موجود و انتظار از زندگی شده‌اند که  این شکاف می‌تواند زمینه‌ساز بروز  بحران‌های مختلف شود. مطالعات نشان می‌دهد که این نوع افراد در صورت استخدام، از  ناراضیان وضع موجود به حساب آمده و به علت فقدان انگیزش از بهره‌وری لازم نیز برخوردار نیستند. پدیده کم‌اظهاری تحصیلات که برای به‌دست آوردن شغل در سالهای اخیر رایج شده بود، نیز تغییر کرده است. نگرشی به آمارها در سالهای اخیر نشان‌گر آن است که جمعیت فعال تحصیل کرده، تمایلی برای استخدام در مشاغل با حداقل دستمزد را ندارند. بدین‌ترتیب نیروی در سن کار یا به جمعیت بیکار مزمن می‌پیوندد و یا به مشاغل با درآمد بالاتر و با درآمد کمتر (نظیر اسنپ) و واسطه گری روی می‌آورند. 

نگاهی به آمارهای بازار کار نیز حاکی از آن است که بیشترین میزان بیکاری در بین فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به چشم می‌خورد، به‌نحوی‌که نرخ بیکاری فارغ التحصیلان جوان دانشگاهی بر اساس آمار زمستان ۱۴۰۲، ۱۱.۶ درصد بوده و بیکاری جوانان ۲۲.۵ درصد است. علت اظهار نظر  مسولان دولتی مبنی بر این‌که در برخی استانها بیکاری نداریم الزاما ناشی از از بین رفتن بیکاری نیست، بلکه بیشتر ناشی از عدم تمایل افراد به رفتن بر سر کارهای بی‌کیفیت است؛ به عبارتی افراد از جذب شدن در بازار کار و با شرایط مورد انتظار نا امید شده‌اند. 

۲- یکی از دیگر از موارد قابل تامل، حجم زیاد افرادی است که نه در حال فراگیری انواع مختلف مهارت و آموزش، نه در حال درس خواندن و نه درحال کار هستند که در اصطلاح بازار کار به «نیت‌ها» شهره‌اند. بر اساس آمار آخرین آمار مرکز آمار ایران، این تعداد حدود سه میلیون نفر برآورد می‌شوند.

مساله نیت‌ها و تعداد زیاد این افراد خود، سبب افزایش نگرانی‌های امنیتی در جامعه شده که نیازمند توجه ویژه سیاست‌گذار است. 

۳_ نکته دیگر در خصوص افرادی است که به دلیل عدم اشتغال در زمان مناسب، دوره انتظار ایشان برای جذب بازار کار افزایش یافته است. این پدیده در خصوص افراد متولد دهه شصت بسیار قابل مشاهده می‌باشد. سیاست‌های افزایش جمعیت در دهه شصت و همچنین  سیاست‌های گسترش و تسهیل ورود به دانشگاه‌ها در دهه هشتاد سبب شد تا ورود پتانسیل عظیم جمعیت در سن کار دهه شصت به بازار کار با تاخیر مواجه شود. این مساله به قدری جدی است که متولدین دهه شصت و دهه هشتاد به طور همزمان پشت در بازار کار قرار گرفته و بیکاری‌های طولانی و ناامیدی بلند مدت شکل بسیار ملموس به خود گرفته است.  

۴ _ از دیگر مسایل مورد توجه در خصوص اشتغال، کیفیت اشتغال در سالهای اخیر است.

از یک‌سو رشد منفی در بخش کشاورزی و صنعت و رشد مثبت بخش خدمات در سالهای اخیر و همچنین بازگشت نیروی کار از دست رفته در دوران کرونا به بازار کار و از سوی دیگر حجم قابل تامل نیروی کارکن مستقل در فضای بازار کار، جامعه را با پدیده اشتغال کم کیفیت و ناپایدار مواجه کرده که هم سبب کاهش انگیزه ورود به بازار کار شده  و هم در صورت جذب در اشتغال‌های این چنینی بیشتر مبتنی بر تامین معیشت خانوار و رفع فقر است. 

۵ - نکته حائز اهمیت دیگر، در ارتباط با نیروی کار و فقر است. مطالعات نشان می‌دهد آن‌دسته از کارگران که در کارخانجات بزرگ مشغول به کار بوده و از مزایای جانبی اقتصادی برخوردار هستند، سهم قابل توجهی در جمعیت کار را ندارند. بخش مهمی از نیروی کار که به آمار نیروی کار در سالهای اخیر اضافه شده‌اند در بخش خدمات هستند که غالبا از نظر درآمدی غیر مولد و ناپایدار  است. در عین حال پیشی‌گرفتن تورم از رشد حداقل دستمزد در سالهای اخیر نیز سبب شده است تا قدرت خرید این گروه کاهش یابد و به طبقات پایین تر درآمدی سقوط نمایند.  

عوامل فوق در کنار تغییرات قابل توجه در فضای کار و آینده کار که همگی وابسته به انقلاب دیجیتال و پیشرفت فناوری اطلاعات است، سیاستگذاری در این حوزه را پیچیده‌تر می‌سازد. در کنار کاهش انگیزه نیروی کار به کار کردن در فضاهای مورد اشاره، چالش‌های اقتصادی موجود (که به ویژه به دلیل تحریم های اقتصادی بیشتر هم می‌شود)، باید به این نکته توجه داشت که آینده کار نیازمند توجه به تغییر و تحولات تکنولوژی و از بین رفتن برخی شغل‌ها در این فضا و ایجاد مشاغل جدید است. در صورتی‌که سیاست‌گذاران این حوزه پیش‌بینی درستی از تغییرات قابل‌انتظار در فضای دیجیتال نداشته باشند، ممکن است با بحران‌های جدید در از بین‌رفتن مشاغل و بیکار شدن نیروهای فعال مواجه شویم. نشانه‌های حرکت به سمت اشتغال‌ها در فضای دیجیتال در ایران نیز به خوبی قابل مشاهده است. حجم بالای اشتغال در بخش خدمات، اشتغال در فضاهای اشتراکی و آنلاین، در کنار اقتصاد دیجیتال که حتی چشم‌انداز هوشمند شدن بخش‌های کاربر نظیر کشاورزی را در ایران نیز به دنبال دارد، مستلزم بررسی‌های دقیق در خصوص تغییرات به وجود آمده در دنیای کار آینده است. دنیایی که در آن حتی تعریف کارگر نیز تغییر خواهد کرد. عدم توجه به دنیای جدید اقتصاد، اجتماع و کار می تواند بحران‌های اقتصادی و اجتماعی در پی داشته باشد. 

بدون تردید برای خروج از شرایط مورد اشاره و مواجهه با تغییرات پیش‌رو، نیازمند سرمایه‌گذاری‌های جدید در بخش صنعت، فناوری اطلاعات و خدمات مولد هستیم که این امر نیز مستلزم رفع تحریم و سیاست‌های عدم فشار بر فضای فناوری اطلاعات است. تداوم روند سیاست‌های مزد کمتر از تورم، باعث ضعیف‌تر شدن وضعیت نیروی کار می‌شود که علاوه بر آثار اقتصادی ،آثار سیاسی و اجتماعی را نیز می‌تواند به دنبال داشته باشد. در عین حال توجه به مهارت‌های جدید مورد نیاز در عصر جدید کار می‌بایست در دستور کار سازمان‌های آموزش مهارتی قرار گرفته تا آمادگی لازم برای این دوره گذار فراهم آید.